ปริญญาตรี เอกการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปัจจุบันประกอบธุรกิจร้านอาหาร
ต้องเล่าก่อนว่า สมัยนั้นเป็นโรงเรียนขนาดเล็ก ห้องวิทย์จำนวนหนึ่งห้อง และห้องศิลป์หนึ่งห้อง มีนักเรียนห้องละ 20 กว่าคน บรรยากาศในชั้นเรียนกับเพื่อนๆ จึงเป็นไปอย่างสบายๆ ไม่มีการแข่งขัน มีกิจกรรมให้เลือกเข้าไปเรียนรู้มากมายตามความสนใจ คุณครูจำนักเรียนได้ทุกคน ก็มีโดนดุบ้าง สุดท้ายก็ผ่านพ้นมาได้ ด้วยความกรุณาของคุณครูหลายๆท่าน ต้องขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ใช่นักเรียนที่เก่งภาษาอังกฤษแบบว่าได้คะแนนเต็มร้อย แต่การที่เราได้คลุกคลีกับภาษาที่สอง วันละหลายชั่วโมง ถือเป็นข้อได้เปรียบมากในรั้วมหาวิทยาลัย ทั้งคะแนนสอบเอนทรานซ์ และการลงวิชาเรียนที่จุฬาฯ เป็นความได้เปรียบแบบที่เราเองยังนึกไม่ถึงเลยค่ะ
ตอนนั้นอยู่ในกลุ่มเพื่อนที่พฤติกรรมไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่ ต้องซ้อมร้องเพลงจนเกือบจะไปแข่งแล้ว แต่โดนระงับแข่งไปหนึ่งรายการ สาเหตุเพราะพฤติกรรมของพวกเราเอง เสียความตั้งใจกันมากพอสมควรด้วยความเป็นเด็ก หลังจากนั้นก็ได้เจอคุณครูสอนดนตรีหลายๆท่านที่มีเมตตา ได้ถ่ายทอดสารพัดเคล็ดลับ พาไปแสดงเยอะมาก และค่อนข้างจะเป็นโชว์หลากหลายรูปแบบ ทำให้เรารู้ว่าประสบการณ์สำคัญที่สุดค่ะ
น้องๆอยากจะไปถึงไหน ขอจงไปให้สุด ความมุ่งมั่นจะพาเราไปได้ทุกที่ในจักรวาลนี้ แล้วการเดินทางนั้นสิ้นสุด ตรงที่ “ความพอใจ” น้องๆจะไม่เสียดายเลยสักวินาทีค่ะ