แผนกประถม โรงเรียนสารสาสน์เอกตรา ได้จัดกิจกรรมถวายปีการศึกษาและวันไหว้ครู ในวันพฤหัสบดีที่  19 มิถุนายน 2557 โดยมีจุดประสงค์ให้นักเรียนได้แสดงออกถึงความเคารพต่อพระแม่มารีย์ และนักบุญดอมินิกโก ซาวีโอ องค์อุปถัมภ์โรงเรียน เพื่อวิงวอนขอให้อำนวยอวยพรและปกป้องรักษานักเรียนและโรงเรียนให้อบอุ่นปลอดภัยตลอดปีการศึกษา รวมทั้งเป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทิตาระลึกในพระคุณของคุณครูอันเป็นการสืบสานประเพณีอันดีงามของไทย ภายในงานมีการแสดงชุดระบำดอกไม้บูชาครู

โดยมีรายชื่อผู้แสดงซึ่งได้รับเกียรติบัตรจากผู้อำนวยการ ดังนี้

ด.ญ.พิชญธิดา  ตั้นสถาพรชัย	Ms.Pitchayathida   Tansathapornchai	Y.4E
ด.ญ.อาแมนด้า ธนิญา  แบ้งเคอร์	Ms.Amanda  Thaniya  Banker	Y.5A
ด.ญ.นวพร   ทรงเพ็ชร์มงคล	Ms.Navaporn   Songpetchmongkol	Y.5A
ด.ญ.มะลิสรา   จงนรังสิน	Ms.Marissara  Jongnarangsin	Y.5E
ด.ญ.พริมา   เวศน์วิบูลย์	Ms.Pharima   Vesamavibool	Y.5C
ด.ญ.ภัคจิรา   ธนัตภากร	Ms.Pakjira   Thanattakorn	Y.6B

นอกจากนี้ยังมีการมอบรางวัลเกียรติบัตรนักเรียนดีเด่นและนักเรียนทุนประจำปีการศึกษา 2557 จากผู้อำนวยการ

รายชื่อนักเรียนที่ได้ทุนการศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ประจำปีการศึกษา 2557 มีดังนี้

1.  ด.ช.ภวัต  เพ็งหิรัญ	Mstr.Pawat  Penghiran	Y.7A
2.  ด.ญ.พริม  พีระวัฒนชาติ	Ms. Prim  Peeravatanachart	Y.7B
3.  ด.ญ.ธามม์  ลิมวัฒนานนท์	Ms. Thaam   Limwattananon	Y.7B
4.  ด.ช.จิรสิน   จเรธรรมจิตต์	Mstr.Jirasin   Jarethammajit	Y.7C
5.  ด.ญ.นภนันท์  ประจวบพันธ์ศรี	Ms.Napanun  Prajuabphansri	Y.7D
6.  ด.ช.ปุณยธร  จิรไชยภาส	Mstr.Punyadhorn  Jirachaiyabhas	Y.7D

 

เนื่องในวันถวายปีการศึกษาและวันไหว้ครู ประจำปีการศึกษา 2557

ขอบคุณพิธีกรทั้งสองคน ทำหน้าที่ได้มีชีวิตชีวามากๆ

สวัสดีนักเรียนทุกคน

         ขอบคุณผู้บริหารจากอนุบาล และมัธยม ที่มาร่วมงานในวันนี้  ขอชมรองสุพจน์ ผู้ช่วยสุภาวดี ที่จัดงานได้เรียบร้อยดีมาก  ปีนี้ทำให้ไดเรคเตอร์ภูมิใจ  บรรยากาศภายในโรงเรียนดีขึ้นมาก  การนำสิ่งที่ไดเรคเตอร์ดำริคิดไว้ ไปขยายผลต่อ เช่น มีคำว่า โรงเรียนสีขาว,  มีคำว่าคำมั่นสัญญา,  มีคำว่าพันธะสัญญาคำนี้สวยงามมาก  โดยชาวคาทอลิกจะคุ้นชินกับคำนี้ดี พันธะสัญญาเป็นคำสัญญาที่ให้ไว้กับพระ  ตอนนี้ เรามีคำใหม่ สิ่งใหม่ๆ เกิดขึ้น  มีนักเรียนมาเต้นฮิปฮอพ  มีอะไรมาชวนให้สานต่อ ชวนติดตาม  ต้องชมคนที่คิดนี้ทำให้งานมีบรรยากาศที่ไหลลื่นดีมากตั้งแต่ต้นจนจบ  แต่อยากจะแนะนำเพิ่มเติมจะได้ดีขึ้นในปีถัดไป   นั่นคือ รำไทย

         ไดเรคเตอร์เคยคุยกับมิสเตอร์แอล ว่า รำไทยเป็นวัฒนธรรม เป็นประเพณีของประเทศ  วัฒนธรรมก็คือวัฒนธรรม แต่ถ้ากลายเป็นประเพณีจะครอบคลุมไปทั่ว มีการสืบทอดที่ลึกซึ้ง  เพลงที่ใช้รำไทยจะมีคำร้อง เป็นคำโบราณ   เป็นวัจนะภาษา ควรจะต้องมีคำร้อง คำแปล มีซับไตเติลภาษาอังกฤษเพิ่มที่หน้าจอด้วย  เพื่อทำให้ครูต่างชาติเข้าใจ  ทำให้นักเรียนใหม่ได้เห็น  ส่วนนักเรียนเก่าก็จะได้ซาบซึ้งมากขึ้น

         ในระยะเวลาการซ้อมที่มีจำกัด ถือว่าการรำไทยชุดนี้เป็นการรำที่มีความหมาย  เข้าใจเจตนาของผู้ฝึกซ้อม            ขอชื่นชมและขอชมเชยว่าตั้งใจและคัดเลือกมาดี  ขอบคุณคุณครูทุกคน  ครูดนตรี  ครูประจำชั้น ที่พยายามดูแลนักเรียน   ซึ่งไดเรคเตอร์เห็นว่าดีกว่าทุกปี  ดูมีสีสันขึ้น  นักเรียนรู้จักเป็นผู้นำ-ผู้ตามที่ดี  ทำให้ไดเรคเตอร์คิดว่าปีนี้เป็นปีที่ดี                ทุกครั้งที่เรามีวันถวายปีการศึกษา  ไดเรคเตอร์จะคิดว่า ประการที่หนึ่งคือ ทุกคนได้มาบรรจบพบพร้อมกัน  ประการที่สองคือ ปีนี้จะเป็นอย่างไร  ครูทุกคนจะเป็นอย่างไร  นักเรียนจะเป็นอย่างไร  คณะผู้บริหารจะเป็นอย่างไร  พวกเขาจะดีไหม  จะมีสุขภาพแข็งแรงกันไหม   จะมีสุขภาพดีทั้งกายทั้งใจไหม  ก็นึกคิดขอให้นักบุญ ขอให้แม่พระ คุ้มครองทุกคน          เรื่องสุขภาพนี้เป็นเรื่องที่สำคัญมาก

         ชื่นใจที่พิธีกรใช้คำว่าแคมเปญ  คำนี้เป็นเหมือนประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาใช้เวลาจะรณรงค์หาเสียง  แคมเปญของเรา คือ แกล้ง แล้วขีดเส้นฆ่าทับคำว่า “แกล้ง”  คือ การไม่ให้แกล้ง  Bully คือ การแกล้ง   สำหรับนักเรียนจะให้คุณครูไปอบรมทำความเข้าใจ   แต่วันนี้ฝากมิสเตอร์แอลช่วยส่งสารถึงคณะครูต่างชาติด้วย

         สำหรับครูไทย  สิ่งที่ไดเรคเตอร์อยากจะฝากไว้ก็คือ เราจะต้องไม่ให้มีการ Bully กันในห้องเรียน หรือในโรงเรียนเป็นอันขาด   เริ่มตั้งแต่นักเรียนเดินเข้ามาในโรงเรียน   เราจะต้องไม่ให้มีการ Bully เกิดขึ้น  เราอบรมเด็กนักเรียน   ในขณะเดียวกันเราจะต้องไม่ปล่อยให้มี Bully ในห้องเรียน    ข้อ 3  ในพันธะสัญญา  ข้าพเจ้าจะปฏิบัติต่อผู้อื่นแบบเดียวกับที่ข้าพเจ้าต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติต่อข้าพเจ้า นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด  ครูคนไหนที่ปล่อยให้มีการ Bully  หรือเห็นว่ามีการ Bully ในห้องเรียนแล้วนิ่งเฉย ถือว่าบกพร่องในหน้าที่อย่างมาก

         เราต้องคิดเสมอว่าในยามที่เราเป็นเด็ก  เราเองก็เคยถูกรังแกมาเช่นกัน บางคนมีประสบการณ์เลวร้าย            เราต้องไม่ให้สิ่งนั้นผ่านเราไปอีก  ต้องให้มันจบอยู่ที่ตัวเรา  เราจะสืบทอดแต่ประเพณีดีๆ เหมือนวันไหว้ครูที่สืบทอดต่อไป  สิ่งที่ไม่ดี เช่น  เราเคยถูกรุ่นพี่รังแก  ถูกเพื่อนรังแก  ถูกญาติพี่น้องรังแก  ทั้งหมดนี้ ให้จบที่ตัวเรา แล้วจากตัวเราก็ให้   ความรัก  ความเข้าใจแก่นักเรียน  โรงเรียนต้องต่อต้านการรังแกกันทุกรูปแบบ  เวลาเข้าแถว เข้าคิวรับอาหาร         เข้าคิวกดน้ำใส่กระติกน้ำ  เข้าคิวซื้อขนม  หรือเล่นกันในสนาม  ครูต้องสังเกตให้ดี และการ Bully จะรุนแรงมากถ้ามันมีความร้อน   เวลาเล่นกัน มีการวิ่ง   มีการกระแทกกัน   เวลานั้นจะต้องดูแลเป็นพิเศษ   ถ้าเราหยุด Bully ได้  เราจะเป็นโรงเรียนสีขาว  ซึ่งเป็นเหมือนสรวงสวรรค์ของนักเรียนทุกคน เด็กก็อยากจะมาโรงเรียน  ครูก็อยากจะมาโรงเรียน         และครูกับครูก็ไม่ให้มีการ Bully กัน  เรื่องนี้จะนำไปพูดคุยกับครูในวันที่มีการประชุมรวม

         ในฐานะที่เป็นครู  วันนี้ขอให้เป็นวันที่ผู้ร่วมวิชาชีพ ทั้งรุ่นพี่ ทั้งน้องๆ ได้ตระหนักทบทวนบทบาทของตัวเอง     ในฐานะเป็นครู โดยปราศจากอคติในตัวนักเรียน หรืออคติที่ติดตัวมาจากบ้าน  ถามตัวเองเสมอทุกวัน  วันละหลายๆ หน ว่าเราเป็นครูที่ดีแล้วหรือยัง  ถามเรื่อยๆ มองหน้าตัวเองในกระจก  ถามตัวเองว่า เราปฏิบัติกับเพื่อนครูดีแล้วหรือยัง  ต้อนรับน้องใหม่ดีหรือไม่  ปฏิบัติตนกับรุ่นพี่อาวุโสอย่างไร  ปฏิบัติกับลูกศิษย์อย่างไร  ให้ทบทวนบ่อยๆ   Bully จะเกิดขึ้นจากการที่เราลืมตัว และขาดการทบทวนตนเอง

         ถ้าโรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนสีขาว  เราก็สามารถพูดได้ว่า เรามีแต่ความรัก  ห้องประชุมนี้มีรูปแบบสี่เหลี่ยม  ทุกคนที่อยู่ในสี่เหลี่ยมผืนผ้านี้ ใครสำคัญที่สุดรู้ไหม   คนที่อยู่ตรงด้านหลังนั้นก็สำคัญ  คนที่อยู่ด้านข้างนี้ก็สำคัญ          ไม่ว่าจะนั่งอยู่ตรงไหนก็สำคัญที่สุดเท่ากัน  เราจะไม่มีจุดมืด  เราจะสว่างไสวไปพร้อมๆ กัน เท่าเทียมกัน  มีความสัมพันธ์กันหมด  ครูพลานามัยก็สำคัญ  ครูนาฏศิลป์ ครูศิลปะก็สำคัญ  ศิลปะนี่สร้างความนุ่มนวล ทำให้มีสีสันบนเวที        ศิลปะช่วยสร้างความรัก ความอ่อนโยน  ดนตรีไทยก็ฝึกให้เด็กมีความอดทน  ครูสอนเต้น สอนพูด สอนคิดเลข            สอนวิทยาศาสตร์ สอนภาษาไทย  ทุกคนก็สำคัญ  อย่าคิดว่าเราไม่สำคัญ  เพราะนั่นคือจุดเริ่มต้นของการ Bully           เรากำลัง Bully ตัวเราเอง   ใครจะ Bully ใครไม่สำคัญ   แต่สิ่งที่ไดเรคเตอร์คิดว่าเลวร้ายที่สุดนั่นคือ การ Bully ตัวเอง  เมื่อเราเห็นว่า ตัวเราไม่สำคัญ  ไม่มีคุณค่า นั่นเลวร้ายมาก   หนูนักเรียนที่นั่งอยู่นี้ก็มีคุณค่าเท่ากับนักฟุตบอลที่เตะอยู่ในฟุตบอลโลก  ดังนั้นทุกคนมีคุณค่า  ครูทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็มีคุณค่าในตัวเอง  เราจะไม่ Bully ตัวเราเอง  และไม่ให้ใครมา Bully เรา

         อย่างที่ไดเรคเตอร์กำลังพูดอยู่นี้  อยู่ดีๆ มาสเซอร์ณัฐพลปิดเครื่องเสียง  ทำให้คนไม่ได้ยินที่ไดเรคเตอร์พูดก็ทำได้        แต่นี่มาสเซอร์ณัฐพลไม่ Bully ตัวเอง ด้วยการทำหน้าที่ของตนเอง และยังเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดี  คอยปรับเสียงขึ้นๆ ลงๆ ให้เสียงคมชัด  นักแสดงบนเวทีที่ตั้งใจซ้อม 3-4 วันก็ได้เห็นผลงานเช่นนี้แล้ว  แสดงว่าครูทุกคนตั้งใจทำงานให้ออกมาดี         ไดเรคเตอร์ซาบซึ้งใจมาก  ทั้งที่แสดงอยู่ตรงนี้  หรือทั้งที่ปิดทองหลังพระ  ทุกคนรู้ว่าไดเรคเตอร์มีภาระมาก   ก็พยายามสร้างอะไรที่ทำให้ไดเรคเตอร์มีความสุข  ขอขอบใจทุกคน เพราะสิ่งที่ทำต้องแลกมากับการที่ครูต้องเหนื่อย ต้องคิด         ทำอะไรมากมาย  นี่คือการไม่ Bully ตัวเอง แล้วยังทำให้คนอื่นมีความสุข  ไดเรคเตอร์มีกำลังใจ  เห็นน้องๆ พี่ๆ ตั้งใจทำให้  ทั้งที่ก็ไม่รู้ว่าไปมีเวลาซ้อมกันที่ไหน เมื่อไร  แต่ก็ทำได้ดีมากๆ

         ขอให้ทุกคนตระหนักในวิชาชีพ  ความรับผิดชอบของตนเอง  สิ่งที่ทำมานั้นเห็นผลว่าดี  มีความหมาย   เป็นจุดเปลี่ยนของโรงเรียน  เราจะเป็นโรงเรียนสีขาวแห่งแรกของสารสาสน์  ถ้าเราทำได้  จุดเริ่มต้นอยู่ที่พวกเรา พี่ๆ  น้องๆ  ทุกคน  เราทำได้  เพราะเราคือ “เอกตรา”  เอกตรามีอะไรที่แปลก บอกไม่ได้ และไม่สามารถอธิบายได้  มันอยู่ในใจ        อยู่ในเพลงชาติเอกตราของเรา  ตอนจบของเพลง  “เพราะเราคือเอกตรา”   เพราะเราคือเอกตราจึงมีวันนี้ที่ได้เห็นอะไรดีๆ  เห็นความตั้งใจจริง เห็นแววตาครู  ตั้งแต่เดินขึ้นบันไดมา รู้เลยว่าผู้บริหารและครูตั้งใจทำให้ไดเรคเตอร์

         ขอบใจนักเรียนทุกคน วันนี้เป็นวันที่ดี เป็นวันฉลองวันเกิดของนักบุญดอมินิกโก ซาวีโอ  ซึ่งเสียชีวิตตั้งแต่อายุเท่าๆ นักเรียนนี้  แต่เป็นนักบุญคนเดียวในคาทอลิกที่เป็นเด็ก  นักบุญดอมินิกโก ซาวีโอเป็นเด็กที่ดี เป็นเด็กประเสริฐ  มีความกตัญญู มีความเป็นผู้นำ-ผู้ตามที่ดี  เป็นนักเรียนที่ต่อต้านการ Bully    ในประวัติ เมื่อเห็นเพื่อนทะเลาะกัน จะเข้าไปห้าม แล้วให้เพื่อนทำร้ายตัวเองแทน  และเมื่อเวลาที่เพื่อนในห้องทำผิด ไม่มีใครยอมรับ นักบุญดอมินิกโก ซาวีโอ         กลัวเพื่อนจะโดนไล่ออก   ก็เลยยอมรับผิดเสียเอง   จึงขนานนามนักบุญดอมินิกโก ซาวีโอว่า เป็นองค์อุปถัมภ์ของเยาวชน

         ขอให้นักบุญดอมินิกโก ซาวีโอ คุ้มครองนักเรียนทุกคนให้มีสุขภาพแข็งแรง  ให้มีองค์อุปถัมภ์  มีพระคุ้มครอง   มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง ไม่ให้เกิดโรคภัย  ขอให้เป็นเด็กที่ดีของพ่อแม่  ของคุณครูทุกคน  ขอพระอวยพร  ขอแม่พระอวยพร ขอนักบุญอวยพร ให้เป็นเด็กดีกันทุกคน  ตั้งใจเรียน  ไม่รังแกกัน  จงรักกันและกันเหมือนนักบุญรักเพื่อน  ขอบใจมาก    ขอบใจที่มีงานดีๆ  ขอให้สิ่งดีๆคืนกลับไปสู่ทุกคน  ขออวยพรไปยังทุกคนในที่นี้     สวัสดี